Opruimen

Ik heb mij laten verleiden om een cursus meditatie te volgen en vorige week was het zover. Zoals wellicht iedere nuchtere en Calvinistische Nederlander begon ik enigszins sceptisch; “We zullen het wel zien…”

Sommigen van de lezers – en wellicht ben jij hier één van – zullen nu denken “wat een gezweef, Benno”. En ik snap ze, ik dacht ook zo.

Inmiddels ben ik een week verder en de effecten beginnen goed merkbaar te worden. Ik voel me fit en energiek, heb minder slaap nodig, ben mij sterk bewust van alles wat ik met mijn zintuigen waarneem (zien, horen, voelen, proeven, ruiken), maar ook wat ik niet op basis van mijn zintuigen kan “zien”. Dingen die niet uitgesproken worden maar in de onderstroom wel degelijk aanwezig zijn.

Kortom, ik ben flink over mijn scepsis heen en erg enthousiast. En tegelijk ben ik in mijn lichaam merkbaar heel veel rotzooi aan het opruimen. Laten we zeggen een leuk bij-effect van mediteren.

Loslaten van denkbeelden opent nieuwe deuren

Door de uitnodiging om mee te gaan, ben ik mij bewust geworden van een denkpatroon. Een patroon die mij als het ware gevangen hield in mijn oude wereld. Maar ook van het gegeven dat onbekend onbemind maakt; je weet immers nog niet wat je kunt beminnen tot je er bekend mee raakt. Ik ben mij nu ook bewust geworden dat ik over mijn eigen denkbeelden heen moest stappen om iets nieuws te leren. Een les die ik meeneem de toekomst in; ik ga nieuwsgierig door en sta open voor nieuwe ervaringen.

Nu je toch zover bent gekomen met lezen, wil ik je dan ook een paar vragen meegeven, geïnspireerd door mijn eigen leerervaring. De komende kerstvakantie is een mooi bezinningsmoment voor het beantwoorden van deze vragen.

• Welke uitnodiging om iets nieuws te leren heb jij dit afgelopen jaar afgeslagen?
• Welk denkbeeld houdt jou (dus) gevangen?
• Is dit denkbeeld dé waarheid, of is dit een verzinsel van jou?

Ik wens je veel succes en vooral ook veel plezier met het doorbreken van jouw denkpatronen.

Benno Rijpkema
begeleider van transformaties