Dynamische netwerkorganisaties; de verschillende strategieën van Nike en Zara

achtergrondartikel door Thijs van de Woestijne
adviseur Onbezorgd Ondernemen

Organisatie na organisatie vervangt haar oude hiërarchische structuur door een netwerkstructuur. Uit zowel bedrijfskundig als systemisch oogpunt kan herstructureren naar een netwerkorganisatie oordelen opleveren. Je kunt je focussen op waar je goed in bent als bedrijf en dat brengt niet alleen financieel gewin, maar versterkt ook het bestaansrecht van de organisatie. Is de netwerkorganisatie de structuur van de toekomst of zitten er ook nadelen aan deze vorm van organiseren? Deze driedelige serie beschrijft organisaties die als voorbeeld dienen om wel of juist niet te transformeren naar een netwerkorganisatie. In dit eerste achtergrondartikel belichten we de modehuizen Nike en Zara.

Allereerst… wat is een netwerkorganisatie precies? Het is geen netwerk van organisaties; het gaat iets dieper dan dat. Een netwerkorganisatie zit tussen verticaal geïntegreerd en uitbesteed in. Vergelijk een netwerkorganisatie met een hybride auto. In plaats van één benzinemotor, bestaan er in een hybride verschillende motoren die op zichzelf werken met allen een toegevoegde waarde aan het geheel van de auto.

Er bestaan verschillende typen netwerkorganisatie. In de literatuur worden deze het meest genoemd:

• de interne netwerkorganisatie;
• de markt netwerkorganisatie;
• en de dynamische netwerkorganisatie.

De interne netwerkorganisatie is een grote organisatie die is opgedeeld in zelfstandig opererende afdelingen die ieder verantwoordelijk zijn voor hun eigen winst. De markt netwerkorganisatie is een collectie van organisaties die allen een gemeenschappelijk doel nastreven. Er is niet één leidende organisatie, en het netwerk is vaak ‘ontstaan’ door jarenlange handelsrelaties die uiteindelijk vastgelegd zijn. Een dynamische netwerkorganisatie bestaat uit een leidende organisatie, die haar werkzaamheden heeft uitbesteed aan netwerkpartners. De leidende organisatie focust zich op een specifiek deel van de productieketen, en besteed de rest van de keten uit aan partners, die produceren voor de leidende organisatie.

Het eerste deel van dit drieluik gaat over de dynamische netwerkorganisatie. Dynamische netwerkorganisaties komen veel voor in de kledingindustrie. Sportmerk Nike is een typerend voorbeeld van een dynamische netwerkorganisatie. Nike besteedt vrijwel alles in de productieketen uit aan partners. Het enige wat Nike doet is ontwerpen en het product in de markt zetten. Ze hebben een R&D afdeling en een marketing afdeling. De daadwerkelijke productie is uit handen gegeven. Producerende fabrieken blijven echter wel verbonden met het merk Nike; ze zijn meer dan alleen leverancier. Ze gebruiken kennis ván Nike en produceren vaak louter vóór Nike. Het voordeel van deze bedrijfsstructuur is dat Nike zich kan richten op zijn belangrijkste leidende principes; het overbrengen van een sportbeleving en het aanbieden van stijlvol sporten. Zij focussen zich slechts op ontwerp en marketing. Hier zijn ze goed in en dit geeft ze energie. Dit geeft ze een voorsprong op de concurrentie. Het productieproces wordt uitgevoerd in lagelonenlanden, die door zeer gestandaardiseerde procedures en overgebrachte kennis van Nike goedkoper kunnen produceren zónder kwaliteitsverlies.

Is de dynamische netwerkorganisatie daarom het gouden ei? Niet per se. Soms stroken leidende principes en reden van bestaan niet met een dynamische netwerkstructuur. Een voorbeeld hiervan is Zara, één van de grootste, meest succesvolle modehuizen die juist door verticale integratie een voorsprong pakt op de concurrentie.

Modehuis Zara is de frontrunner op het gebied van fast-fashion; nieuwe modetrends zo snel mogelijk in de schappen. Waar concurrenten slechts tweemaal per jaar nieuwe collecties invoeren, is het gros van de kleding die je ziet in de Zara niet meer dan een maand oud. De leidende principes van Zara zijn: de allernieuwste trends voor een betaalbare prijs en inspelen op ontwikkelingen, resultaten en wensen van de klant. Wanneer roze overhemdjes niet goed verkopen, maken we ze blauw, al naargelang de wens van de klant.

Dit kan Zara doen doordat het verschillende punten in de productieketen in handen heeft. Vanaf het aanleveren van kledingstof tot de aflevering van het eindproduct besteed Zara nauwelijks iets uit. Hierdoor kunnen zij gemakkelijk werken middels het Just-in-Time principe (vergelijkbaar met het proces van Japanse autofabrikanten). Distributie is ook in eigen handen, waardoor zij binnen no-time hun waar in alle Europese winkels aanbieden. Alles bij elkaar duurt het ongeveer twee weken voordat een ontwerp in de winkels ligt. Ter vergelijking; bij de grote concurrent H&M duurt het gemiddeld 4 maanden voordat een nieuw ontworpen broek of shirt in de schappen ligt. Dit maakt Zara uniek, geeft Zara haar reden van bestaan, en hierdoor is Zara zo immens populair bij de klant. Als Zara zou transformeren naar een netwerkorganisatie zou het haar bestaansrecht verliezen: het productieproces zou vertragen en Zara zou in niets anders zijn dan een H&M.

Nike en Zara zijn beide voorlopers in de kledingindustrie. Hun strategieën en organisatiestructuur zijn echter zeer verschillend. Waar Nike een voorbeeld is van een dynamische netwerkorganisatie, heeft Zara juist baat bij verticale integratie. Het is af en toe aanlokkelijk om te doen wat de concurrent doet, om te kijken naar succesvolle bedrijven, om te kijken naar hypes en nieuwe ontwikkelingen. Maar blijf toch vooral ook kijken naar je oorsprong, je reden van bestaan en je leidende principes. Transformatie naar een netwerkstructuur kan succesvol zijn, mits de structuur in lijn is met de wortels van je organisatie. Onze ervaring is dat succesvolle verandering ontstaat door een goede balans tussen veranderkracht en het behoud van het eigene. Deze balans brengt duurzame dynamiek, continue verbetering en langdurig succes. Nike en Zara zijn voorbeelden van bedrijven die continu veranderen, maar behouden wat hen uniek maakt.

Thijs van de Woestijne
adviseur

 

---

Bij Onbezorgd Ondernemen zijn we gespecialiseerd in succesvolle transities. Niet veranderen om te veranderen, maar een organisatie in balans krijgen, zodat de organisatie van binnenuit kan groeien. Benieuwd wat wij voor jou organisatie kunnen doen? Neem contact op met één van onze veranderexperts.

---

Inspiratie:

Tokatli, N. 2008. Global Sourcing Insights from the Clothing Industry: The Case of Zara, a Fast Fashion Retailer. Journal of Economic Geography 8: 21–38.

Snow, C. C., Miles, R. E., & Coleman, H. J., Jr. 1992. Managing 21st century network organizations. Organizational Dynamics, 20: 5-20.

Drie eigenschappen van mannelijke ondernemers die leiden tot geldzorgen

Het valt ons op dat mannelijke ondernemers relatief vaak geldzorgen hebben. Ze liggen ’s nachts te piekeren en het gaat zelfs ten koste van hun gezondheid. Dit is wat ons betreft niet verwonderlijk; er zijn drie concrete dingen die zij doen waardoor geldzorgen ontstaan. Met alle gevolgen die daarbij horen; lusteloosheid, vermoeid, slechte gezondheid, spanning in je relatie, twijfel aan jezelf, etc.

3. Mannelijke ondernemers drukken problemen weg

Mannelijke ondernemers hebben over het algemeen een sterk (groot) ego. Kwetsbaarheid is niet een sterk ontwikkelde karaktereigenschap van de gemiddelde man. Zeker niet in ons Calvinistische Nederland.

Dat grote ego brengt hen ertoe om problemen te bagatelliseren en weg te duwen. Want iemand met problemen is zwak. Wanneer een buitenstaander aan een mannelijke ondernemer vraagt hoe het gaat, is steevast het antwoord: “Goed, maar druk.”

Over problemen praten ze niet graag en drukken ze het liefste heel ver weg. Ondertussen zorgen al die problemen in de organisatie wel voor veel extra kosten; tijd en geld vliegt de deur uit met het oplossen van de problemen, bijvoorbeeld een garantielevering of een klacht van een klant. En die geven dus druk op het financiële resultaat.

2. Mannelijke ondernemers zijn echte stoere brandweermannen

Een echte ondernemer denkt niet na maar handelt in het moment. Althans, dat geldt met name voor de mannelijke ondernemers. Als echte brandweermannen duiken ze op de problemen in de organisatie en bestrijden het ‘vuur’ uit alle macht.

Maar ondertussen vergeten ze in de hectiek om de gastoevoer af te sluiten, waardoor de brandjes maar blijven komen. Ze zijn door de actiegerichtheid meester in symptoombestrijding. En als het dan even niet lukt, huren ze wel een dure trainer in die het probleem even moet oplossen omdat we niet goed met elkaar communiceren.

Zonde van de tijd en het geld; als je de gastoevoer niet afsluit blijft het probleem de kop opsteken.

1. Mannelijke ondernemers zijn sterk klantgericht

Mannelijke ondernemers hebben geen tijd om te luisteren. Er zijn klanten die bediend moeten worden, en dat gaat voor! De tijd nemen om écht je oor te luisteren te leggen is iets voor vrouwen. Gezemel. Zonde van je tijd.

En ondertussen groeit de onvrede bij de werknemers over de baas die niet luistert. Reken maar eens uit hoeveel het roddelen over de baas aan tijd kost. Tijd die net zo goed besteed had kunnen worden aan het bedienen van een tevreden klant.

Kortom, de mannelijke ondernemer zou er verstandig aan doen om eens zijn oor eens echt te luisteren te leggen. Medewerkers geven namelijk heel veel signalen af die je – als je ze tenminste hoort en snapt – richting geven om de echte oorzaken te pakken te krijgen. En als je de oorzaak te pakken hebt, kun je er wat aan doen.

Workshop Vertragingskamer™

Speciaal voor de mannelijke ondernemer hebben we de workshop Vertragingskamer™ ontwikkeld.  We helpen je om via een vertraging van slechts een dagdeel alles weer scherp te zien.

We helpen de ondernemer en zijn managementteam om snel en doeltreffend de signalen boven water te krijgen. We bieden een bril die haarfijn de herkomst van de grootste problemen in de organisatie blootlegt; ineens zie je alles scherp! En dat is belangrijk, want pas als je iets ziet, kun je er wat aan doen.

Met de kennis die je opdoet tijdens de workshop kijk je anders naar al die problemen in je organisatie. Je snapt dat de problemen zelf niet de oorzaak zijn van alle geldzorgen, maar dat je in de laag daaronder aan de gang moet. Daar moet je zijn om de geldzorgen die door de problemen worden veroorzaakt, voor eens en voor altijd achter je te laten.

---

Ben je klaar met je geldzorgen?
Ben je eraan toe om de kosten in de hand te houden?
Ben je eraan toe om de klantgerichtheid nog verder te vergroten?

Schrijf je dan nu in voor de workshop Vertragingskamer™. We hebben al menig mannelijke collega ondernemer geholpen aan die hele scherpe bril.
En uiteindelijk ook weer  financiële rust.

NEEM CONTACT OP VIA DEZE LINK

PS.
Als je een vrouwelijke ondernemer bent en je wilt ook de workshop Vertragingskamer™ doen, voel je dan niet bezwaard om ook op de link te klikken ;-))

Die vervelende negatieve gedachten over mijzelf, hoe kom ik hier vanaf?

Wil je liever luisteren?
Luister dan de podcast van deze blog via SoundCloud.

Wat we gewend zijn om te doen.

Veel mensen hebben een negatief zelfbeeld. Misschien wel 99,9% van de mensen. 
Je kunt iets niet goed, je bent te dik of te dun, je weet te veel of te weinig, je eet teveel of te weinig, je bent niet aardig genoeg, je hebt twijfels of andere mensen jou wel aardig vinden, je sport te weinig, je zorgt niet goed voor jezelf, je cijfert je teveel weg om anderen te kunnen helpen, etcetera.

Al deze gedachten zorgen ervoor dat je niet erg positief over jezelf denkt. Als je maar één keer zo’n gedachte zou hebben, was dat niet erg. Maar we staan er mee op en gaan er mee naar bed. We zeggen – bewust of onbewust – tegen onszelf dat we niet goed genoeg zijn. En als we dat vaak genoeg tegen onszelf zeggen, gaan we het vanzelf geloven. We accepteren dat wat we zeggen, als waarheid over onszelf.

Wat levert jou dit op?

Ik kan je vertellen, je wordt hier niet vrolijker, energieker of succesvoller door. Wel het tegenovergestelde. Je stapt in de energie van negatieve emoties en trekt direct ook de bijbehorende dingen aan die passen bij jouw zelfbeeld. Kijk maar eens naar de video of luister mijn podcast over de werking van energie en wat we daarmee kunnen.

Al deze gedachten houd je vast. Je prent ze in je hoofd en doordat je ze zo vaak hebt gedacht, komen ze zomaar tevoorschijn zonder dat je daar moeite voor hoeft te doen. Je zit in een vicieuze cirkel omdat je ook nog eens bevestigd wordt in jouw gedachten door datgene wat je ‘overkomt’. En die gedachten worden dus telkens sterker en sterker.

Je kunt dit vergelijken met rijden over de snelweg. Je zoeft vol routine en zonder er bij na te denken overheen. Zeker als het een heel bekend stukje weg is. En elke keer wanneer je de gedachte denkt, prent die zich steeds vaster in jouw geloofsovertuigingen. En hop, er ligt weer een stukje asfalt op de snelweg zodat je nog makkelijker over de snelweg heen kunt zoeven.

Oke, dit snap ik. Maar hoe kom ik van die gedachten af?

Wat je al jarenlang hebt opgebouwd in jouw brein, is niet van vandaag op morgen zomaar even weg. Al die snelwegen heb je niet zomaar even weggehaald. Eigenlijk kom je nu op een punt dat je nieuwe routes aan moet gaan leggen in jouw brein. En tegelijk mag je niet meer over die oude snelwegen rijden. Om met dit laatste te beginnen: je geeft jezelf, elke keer als je een oude gedachte denkt, een stopteken.

Zodra jij je bewust wordt van zo’n oude gedachte, zeg je tegen jezelf: “Ah, daar is weer zo’n gedachte. Die ga ik nu lekker even loslaten. Je stelt je voor dat die gedachte een wolkje is die rond dwarrelt in jouw hoofd en je laat hem lekker wegwaaien, met de wind mee. En daarna ga je een nieuwe gedachte denken. Helemaal tegenovergesteld aan de gedachte waar jij je bewust van bent geworden. Stel, je dacht “Ik ben toch niet goed genoeg”. Dan keer je deze gedachte om en maakt ervan: “Ik ben goed zoals ik ben. Ik waardeer mijzelf en hou van mijzelf”.

Wanneer je net begint, zul je enorm gaan tegensputteren. Jouw ego zegt direct tegen jou: “Dat is helemaal niet waar. Dit klopt niet met wat je mij altijd hebt verteld, dus dit geloof ik niet.” Wat resteert is een vervelend gevoel. Weet dan dat wanneer je pak m beet 30 tot 40 dagen iets nieuws tegen jezelf hebt verteld, dat het brein dan opnieuw geprogrammeerd is met de nieuwe informatie. De positieve informatie. Gedurende deze periode zul jij nog steeds die oude gedachten hebben. Maar naarmate de tijd vordert, zul ook steeds vaker de nieuwe gedachten hebben.

Voor de visueel ingestelde mensen onder ons een metafoor. Als je voor het eerst een gedachte denkt, is het alsof je over een vers gemaaid grasveld loopt. Als je achterom kijkt, zie je misschien nog net jouw voetstappen staan. Maar meer ook niet. Maar nu ga jij 30 tot 40 dagen lang, elke dag een paar keer, telkens over datzelfde stukje gras lopen. Hoe denkt je dat dat grasveld er over een maand uit ziet? Precies, er is een spoor getrokken waar jij elke dag hebt gelopen. Er is als het ware een geitenpaadje ontstaan door het grasveld. En als je volhoudt, wordt dat geitenpaadje vanzelf een nieuwe snelweg. Een snelweg vol met positieve gedachten over jezelf.

Het leuke is dat die oude snelweg met vervelende gedachten keurig opgeruimd wordt. Daar hoef je niks voor te doen. In jouw brein liggen allemaal neurale netwerken. En hoe vaker je een gedachte denkt, hoe sterker dit netwerk wordt. Maar andersom ook. Als je een bepaalde gedachte niet meer denkt, verdwijnt het netwerk vanzelf. Je brein ruimt overtollige netwerken vanzelf op.

Dit snap ik ook. Maar kan het ook sneller?

Ja! Het kan veel sneller. Als je alleen tegen jezelf zegt dat je goed genoeg bent, duurt het pak m beet 30 tot 40 dagen. Maar als je hierbij ook nog eens gaat visualiseren, gaat het veel sneller. De visualisatietechniek die ik je nu uit ga leggen, heb ik geleerd van mijn goede vriend Hans Oelen van Palaver Trainingen.

Stel, je nieuwe gedachte is dat jij goed voor jezelf opkomt en jezelf niet meer wegcijfert. Neem dan iemand in gedachten waar jij een warm gevoel bij krijgt. Je moeder of vader, een vriend(in), je baas of een hele goede vriend(in). Je ziet in gedachten die persoon naar je toekomen met een grote glimlach vol bewondering. Hij (of zij) vraagt je hoe je dat toch hebt gedaan. Eerst cijferde jij jezelf helemaal weg en nu sta je voor jezelf. Je komt voor jezelf op. Je begin enthousiast te vertellen aan die persoon hoe je dat gedaan hebt. Je hebt jezelf stopopdrachten gegeven en je hebt elke dag meerdere malen tegen jezelf gezegd dat je voor jezelf opkomt. En je vertelt dat je dit vervolgens gevisualiseerd hebt om het te versnellen. Als je uitgesproken bent, feliciteert die persoon je uitbundig met het resultaat. De persoon geeft je een dikke knuffel, of een high five, of wat dan maar ook jullie gewend zijn om te doen. Als het maar intens is!

Door deze visualisatietechniek stap je direct in de nieuwe situatie. Je lichaam reageert hierop: het geeft een fijn, warm en trots gevoel dat jij dit geflikt hebt. Jouw ego is even buiten spel gezet, want die weet niet dat de visualisatie alleen maar bedacht is. Jouw lichaam reageert vol op jouw belevenis en dus is het waar voor jouw lichaam en ego.
En als je inmiddels de video of podcast al bekeken of geluisterd hebt, weet je wat je nu aantrekt. Je straalt positieve energie uit en trekt ook direct de resultaten aan die bij deze energie horen. Je krijgt direct dus een bevestiging van wat je doet, en dit versterkt jouw leerproces.

Wat doe ik zelf?

Ik affirmeer en visualiseer elke dag. Ik heb altijd wel wat om bij te leren. 
Ik sta ’s ochtends een uur eerder op om even rustig de tijd te nemen voor mijzelf.

Ik start met een heerlijke (trancedente) meditatie en daarna affirmeer ik mijn nieuwe denkbeelden. En zodra ik daarmee klaar ben, ga ik visualiseren dat ik die denkbeelden al heb bereikt en dat ik door die hele goede vriend Hans Oelen gefeliciteerd word. Daarna visualiseer ik alvast mijn dag, en dan wel in de meest positieve vorm. Als ik een coachgesprek heb zie ik de persoon al groeien. Als ik als adviseur werk zie ik de succesvolle gesprekken. En als ik een gesprek heb om een nieuwe opdracht te werven, zie ik al het succes voor mij. Ik rond het uurtje af met opschrijven waar ik dankbaar voor ben en doe nog wat oefeningen om mijn lichaam op te starten. De ene keer zijn het yoga oefeningen, maar ook een keertje opdrukken of wat buikspieren trainen kan geen kwaad. Als het maar een activiteit is waar ik mijn lichaam voor in moet spannen.

Elke dag start ik dus met mijzelf ontwikkelen op mentaal, spiritueel, energetisch en fysiek vlak. Een heerlijkere start ik mij niet wensen. Vol energie stap ik mijn dag in.

Als je twijfelt over een uur eerder opstaan, lees dan eens het boek Miracle Morning.

Ik wens je vreselijk veel plezier met je nieuwe ik. En vooral ook vreselijk veel succes.

Benno Rijpkema
managing partner Onbezorgd Ondernemen

Wortels van de mist

Wellicht herken je het wel. Je loopt door jouw organisatie en ziet van alles gebeuren. Er gebeuren mooie dingen, maar er zijn ook zaken waar jij je aan stoort. Mensen komen niet in beweging, besluiteloosheid tijdens lange vergaderingen, het ziekteverzuim dat maar niet onder controle komt, de medewerkers nemen hun eigen verantwoordelijkheid niet, veranderingen die maar niet op gang komen.

We kunnen nog wel even zo door gaan, het is onvoorstelbaar wat wij inmiddels al hebben meegemaakt. Menig opdrachtgever van ons komt dan ook met een vraag om de mist, die hij (of zij) in zijn hoofd ervaart, te helpen doorbreken. Ze zien  gewoonweg niet meer waar ze moeten beginnen om de problemen te laten stoppen. En dat is niet verwonderlijk: ze staan middenin de ‘wolk’ waardoor ze alleen nog maar mist zien.

Om de wolk te kunnen zien moet je eerst uitzoomen.

De mist gebruiken wij als metafoor voor alle problemen die spelen binnen de organisatie. Problemen (en de mooie dingen!) zijn symptomen van gedrags- en interactiepatronen tussen mensen en alles hangt met alles samen. Waar je ook begint, er lijkt geen einde aan te komen omdat ergens anders in de organisatie de symptomen als paddestoelen weer lijken op te ploppen. De problemen lijken wel ergens aan verankerd te zijn: de wortels.

Veel van wat wij zien is symptoombestrijding: managers (of trainingsbureaus!) snoeien de takken (symptomen) af, maar de wortels blijven zitten. Denk aan cultuurtrajecten, communicatietrainingen, procesverbeteringstrajecten en al die andere trainingen die aangeboden worden. Alles met de belofte van beterschap. Het zijn slechts lapmiddelen om tijdelijk even wat lekkerder in je vel te komen zitten, maar uiteindelijk verzwakken ze de totale organisatie.

Binnen Onbezorgd Ondernemen hebben wij een onderzoeksmethode ontwikkeld genaamd Wortels van de mist. Het is een snel en doeltreffend instrument om de mistige gedrags- en interactiepatronen met hun wortels zichtbaar te maken. Het onzichtbare wordt dan ineens grijpbaar. Op deze wijze werken we samen met onze opdrachtgevers aan het verwijderen van belemmerende gedrags- en interactiepatronen, en vervangen we ze door stimulerende patronen. Patronen die wel bijdragen aan de groei en het succes van de organisatie.

Wij coachen leiders van een organisatie om interventies te doen die bijdragen aan het versterken van de totale organisatie. Niet dus zomaar schoffelen, maar echt het onkruid bij de wortel eruit halen zodat ruimte ontstaat voor de juiste groei.

Benno Rijpkema
transformatie specialist

Veranderen of transformeren?

Ik moet eerlijk bekennen, ik gebruik de woorden veranderen en transformeren ook vaak door elkaar heen. En dat roept vraagtekens op. Niet alleen bij de mensen met wie ik in gesprek ben, ook bij mijzelf zorgt het zo nu en dan voor verwarring.

Als specialist in transformatie zou ik toch in staat moeten zijn om deze woorden juist te hanteren. Maar wat is nu het verschil tussen de twee woorden? Zoals ik het opvat is het grote verschil tussen de twee woorden dat veranderen vooral een proces is dat aan de buitenkant plaats vindt en transformeren een proces van binnenuit is. Dit behoeft denk ik enige toelichting.

Veranderen

Het meest gebruikte woord is met stip veranderen. We gebruiken het te pas en te onpas. Ook in mijn vakgebied. We veranderen het proces, de protocollen, het imago, de kleuren op de muur, de samenstelling van het team, et cetera. Het zijn allemaal zaken die aan de buitenkant gebeuren. We gaan door deze aanpassingen niet ineens anders denken over wie we zijn, het is vooral het ‘verbeteren’ van wat we kunnen zien en horen. Het proces van veranderen is te plannen met behulp van vaste stappen en een mooie doelstelling die smart (specifiek, meetbaar, acceptabel, realistisch, tijdsgebonden) is geformuleerd.

Transformeren

Veel minder vaak gebruikt is de term transformeren. Transformeren gaat over de wijze waarop wij denken over wie wij zijn. Het proces is veel moeilijker stuurbaar, omdat het proces zijn beloop moet hebben; het ontstaat. Het proces is vaak ook veel zwaarder en voor het oog chaotischer dan veranderen alleen, terwijl het na de transformatie veel lichter aanvoelt omdat we een nieuwe identiteit hebben.

We weten vaak ook niet vooraf welke stappen we nemen tijdens de transformatie. Maar we weten wel dat als het ons gelukt is om anders over onszelf te gaan denken, we uiteindelijk andere resultaten gaan boeken dan wij voorheen gewend waren.

Een mooie metafoor voor transformeren is de ‘verandering’ van rups naar vlinder. De rups gaat, als de tijd daar is, een cocon om zich heen maken. In de cocon ontbindt de rups zich tot een vloeistof (totale chaos, of liever gezegd cha-orde), van waaruit een vlinder ontstaat. De vlinder ziet uiteindelijk het levenslicht door zich uit een klein gaatje in de cocon te wurmen, zodat het vocht uit het lichaam in de vleugels wordt gedrukt. Als dit klaar is, kan de vlinder vliegen.

Niveaus van leren volgens Dilts

Het beste model – volgens mij – om concreet te duiden wat het verschil is tussen veranderen en transformeren, is het model van Dilts.

Veranderen gaat volgens dit model over de onderste drie treden: omgeving, gedrag en vaardigheden. Je kunt veranderen van omgeving, je kunt je gedrag aanpassen aan de situatie en je kunt vaardigheden bij leren. Een verandering op deze drie treden hoeft niet perse een verandering te betekenen in de bovenste drie treden. Let wel, het kán wel!

Transformeren daarentegen begint bij de bovenste drie treden, bij voorkeur op de hoogste trede zingeving of spiritualiteit. Als je bewust wordt van je zingeving (of je hebt een leider die de organisatie transformeert van uitvoeren naar zingeving), verandert ook daarmee automatisch je identiteit. En zo gaat de sneeuwbal verder naar je waarden en overtuigingen, vaardigheden, gedrag en vaak ook de omgeving. Een verandering op de hoogste treden leidt altijd tot een verandering in de onderste treden.

Wat doen wij bij Onbezorgd Ondernemen?

Binnen Onbezorgd Ondernemen zijn wij gespecialiseerd in transformeren. Wij werken dus vanuit het diepste van de mens en de organisatie. Sterker nog, wij geven opdrachten terug als die alleen maar gaan over de onderste drie treden. Dit noemen wij de categorie symptoombestrijding; voor de bühne lijkt het leuk en voor even werkt het vaak wel, maar het moet op wilskracht gebeuren. Het moet. En dingen die moeten zijn gedoemd een kort leven te leiden; het kost zoveel energie dat we het nooit lang vol kunnen houden.

Transformeren betekent dat je vanuit een verlangen gaat opereren. Een verlangen die energie geeft om met jouw unieke talenten en vaardigheden een zinvolle bijdrage te leveren aan het grotere geheel. Of zoals een coachee gisteren nog tegen mij zei: “ik snapte nooit dat werk energie op kan leveren, maar nu snap ik dat wel…”

Benno Rijpkema
specialist in transformeren

Waarom is de krant lezen slecht voor onze gezondheid?

Goed nieuws verkoopt slecht. Dit hoor ik maar al te vaak als ik uitroep dat ik zit te wachten op een krant die alleen maar goed nieuws brengt. Ik kom hiertoe omdat slecht nieuws alleen maar angst creëert. En angst creëert stress in ons lichaam. 

Het is bekend dat stress niet goed is voor ons lichaam; het is denk ik één van de belangrijkste oorzaken dat wachtlijsten bestaan in de zorg. Volgens wetenschappers is circa 90% van alle ziektes terug te herleiden tot stress als bron voor de ziekte. Kortdurende stress is prima, maar zodra de stress langdurig aanhoudt is stress een sterke ziekteverwekker. Stress zorgt ervoor  dat het zuurstofrijke bloed naar onze armen en benen worden gedirigeerd, zodat we kunnen vechten of vluchten. De armen en benen hebben dan alle voeding nodig om hun werk te kunnen doen. (Bron: De biologie van de overtuiging – dr. B.H. Lipton)

Als de stress toestand in het lichaam te lang duurt, krijgen de organen in je lichaam te weinig zuurstofrijk bloed. Hiernaast zorgt de chemische samenstelling in je lichaam ervoor dat de cellen zich letterlijk gaan afsluiten voor schadelijke invloeden van buitenaf. De normale functie van de cellen stopt daardoor, waardoor de oude cellen uiteindelijk afsterven maar geen nieuwe cellen meer aanmaken. Dit noemen we entropie en hiermee is de basis voor ziektes gelegd. Als de nieren bijvoorbeeld niet meer vernieuwen, gaat hun functioneren steeds verder achteruit en ben je niet meer in staat om afvalstoffen uit te scheiden via de urine. De afvalstoffen blijven dan in je lichaam en zorgen voor een versterkend effect van een slechte omgeving voor de cellen. De vicieuze cirkel is dan gestart.

Hoe heeft de media hier dan invloed op?

Neem bijvoorbeeld het nieuws rondom terroristische aanslagen. Door dit breeduit te brengen, dag in dag uit, geef je niet alleen aandacht aan het terrorisme (wat je aandacht geeft dat groeit!), je creëert ook heel veel onrust onder de mensen. Mensen gaan zich angstig gedragen en zo ontstaat een belangrijke hoeveelheid stress. En dit is precies de bedoeling van de terrorist: angst zaaien zodat het leven lamgelegd wordt. De media is hiermee een instrument geworden van de terrorist.

Een ander voorbeeld is de berichtgeving rondom de laatste financiële crisis die eind 2008 begon. Door de berichtgeving geloofde iedereen dat er crisis was en ging dus ook hiernaar handelen. We hielden het geld op de spaarbank, zodat we later nog wat over hadden in moeilijke tijden. Het vertrouwen holde achteruit, waardoor de economie op slot ging. Met alle gevolgen van dien. De media heeft hier in belangrijke mate de angst verspreid waardoor de economie snel tot stilstand werd gebracht.

Stel je eens voor dat we helemaal geen nieuwsbericht hadden gehoord over aanslagen. Dan hadden we waarschijnlijk van niks geweten en hadden we ook geen angst gehad. Datzelfde geldt voor de financiële crisis. Door de ellende continu rond te bazuinen via diverse kanalen, wordt de ellende door onze ‘strot’ geduwd. Er is bijna geen ontkomen aan.

Natuurlijk heeft ieder mens voor zichzelf de verantwoordelijkheid om stress weer los te laten. Dat mensen dit niet doen, kan ik de media niet aanrekenen. Wat ik de media wel aanreken is de continue nieuwe voeding voor stress; het is een niet aflatende stroom van berichtgeving over ellende. Want ja, goed nieuws verkoopt niet. En als je het over verkoop hebt, dan heb je het over geld verdienen. Geld is klaarblijkelijk een belangrijke drijfveer om slecht nieuws te blijven brengen. En zo maakt deze drijfveer ook hier de mens ziek.

Wat zou er gebeuren als er geen slecht nieuws meer naar buiten kwam? Wat zou er gebeuren als het terrorisme geen aandacht meer zou krijgen? Wat zou er gebeuren als alleen maar goed nieuws gebracht zou worden over bijvoorbeeld de kansen om te genezen van kanker? Met welke mindset zouden we dan leven? Welk effect zou dat hebben op de wereld? Welk effect zou dat hebben op onze gezondheid?

Vragen waarop ik wel een vermoeden heb wat het antwoord is.

Benno Rijpkema
begeleider van transformatie

Zonder zelf kleiner te worden

Ik deel van alles met mensen om mij heen, zonder dat ik er minder van word. Sterker nog, ik krijg hierdoor steeds meer. Ik geef dus weg en daardoor krijg ik meer. Een bijzondere wereld, of toch niet?

Lao Tse heeft ooit eens gezegd dat je anderen kunt laten groeien zonder zelf kleiner te worden. Dit is wat mij betreft 100% waar. Sterker, door de ander te laten groeien, kun je zelf ook weer groeien. Zoals ik de uitspraak voor deze blog interpreteer is dat, wanneer je kennis deelt en de ander daarvan kunt laten groeien, jijzelf ook weer groeit. Dit vraagt om enige uitleg.

Je deelt je kennis en mensen nemen daar notie van (publiciteit). Tegenwoordig is dit heel eenvoudig via alle social media die we tot onze beschikking hebben. De kennis die jij hebt gedeeld, delen de mensen op hun beurt ook weer met anderen. Zo laat je dus niet alleen je lezers groeien, ook nog andere mensen die in verbinding staan met de lezers. En zo nu en dan delen ze de kennis zelfs met bronvermelding erbij. Dan praten we over de sterkste vorm van groei: via ambassadeurs.

Er zit nog een ander (belangrijk!) aspect aan het delen van kennis. Door te delen creëer je de situatie dat anderen kunnen reageren op jouw kennis vanuit hun eigen bril van kennis en kunde. Deze brillen bezit je zelf vaak nog niet, waardoor de reacties je helpen om je eigen kennis aan te scherpen en nog beter te laten worden. Vooral deze laatste reden is voor mij de belangrijkste reden om blogs te schrijven. Het zou zeer arrogant zijn als ik zeg alle kennis in huis te hebben. Ik krijg gelukkig dan ook veel reacties op mijn blogs. Elke reactie is voor mij waardevol: welke onderwerpen zien de lezers graag belicht, van welke onderwerpen leren ze specifiek van, waar zit nog weerstand, waar zitten mijn eigen blinde vlekken, etc.

Een reactie is dus voor mij een leermoment waardoor ik kan groeien. Het scherpt mij zodat ik op een later moment nog beter kan aansluiten bij de behoeften van mijn lezers. Mocht je dus op dit artikel willen reageren, voel je bij deze dus van harte uitgenodigd.

Benno Rijpkema

Hoog in de lucht, boven de wolken

Hoog in de lucht, in het vliegtuig terug naar Nederland, kom ik tot het besef dat ik te lang te hard heb doorgewerkt. Ik was toch weer die houthakker in het bos die zijn bijl nooit slijpt en maar doorhakt tot hij erbij neervalt. Nu ben ik gelukkig niet neergevallen, zover ben ik niet gegaan. Maar o, wat was ik aan de rust toe. En dat zie ik pas nu de vakantie op zijn einde loopt.

Achteraf waren alle tekenen aanwezig; te weinig tijd meer hebben voor je gezin, continu aan het werk of in je hoofd aan het werk, slechter slapen, minder gevoel en meer automatische piloot, het gevoel aan het werk te moeten, continu druk in je hoofd zijn. Zodra je ’s ochtends wakker wordt en je ogen open doet, beginnen je hersenen gelijk alweer te ratelen, een soort van watten in je hoofd die je gevoelloos maken, geen oog meer hebben voor de mooie dingen in het leven, want ja ik ben aan het werk…? En, zeg ik tegen mijzelf, ik ben managing partner van Onbezorgd Ondernemen? Hoezo onbezorgd??? 

Ik heb weer een leermoment te pakken!

Succes heb ik voor mijzelf altijd bestempeld als zoveel mogelijk mensen mogen helpen aan hun succes. Mensen helpen in hun kracht te komen en van daaruit het succes te boeken waarnaar ze zo verlangt hebben. 

Dit is inderdaad wat ik met heel veel liefde en energie doe, elke dag weer. Het voedt mij tot in mijn haarvaten en elke dag weer ben ik bezig om mijzelf verder te ontwikkelen. Maar is dit ook mijn succes? De vraag stellen is hem deels ook beantwoorden. In deze vakantie ben ik er achter gekomen dat mijn succes óók is: vrijheid, speelruimte en verkeren in de staat van moeiteloosheid. Als ik dit plaats in de beroemde Golden circle, heb ik dus nu ontdekt dat de wijze waarop ik mijn succes wil realiseren via vrijheid, speelruimte en moeiteloosheid is. Een mooie aanscherping na een week heerlijke vakantie.

En weer leren luisteren naar mijn lichaam; die had namelijk allang vertelt dat ik met vakantie moest gaan…

Benno Rijpkema

Sesam open u….!

De titel komt je ongetwijfeld bekend voor uit het sprookje van Ali Baba en de 40 rovers. Ze spreken deze zin uit wanneer ze de grot willen openen waar hun schat bewaard ligt.

De metafoor gebruik ik als (interim) leider veelvuldig, waarbij ik de mens als spreekwoordelijke grot beschouw die geopend ‘moet’ worden om bij de schat te komen. De schat van de mens is in dit geval de enorme potentie die in ieder mens verscholen zit, diep van binnen.

De grot zit bij veel mensen stevig dicht omdat we bang zijn dat anderen de schat beschadigen of er met de schat vandoor gaan. De toegangsdeur naar de grot is goed verstopt, zodat we alleen de berg zien; een sterke stenen berg die aan de buitenkant doet vermoeden dat er niks in de grot zit. En mocht er wat in zitten, dan is deze zeker onbereikbaar voor onbevoegden.

Pas als ‘de kust veilig is’ spreken we de spreuk uit en opent de grot zijn deuren. We kunnen dan rechtstreeks bij de schat in de berg. Deze laatste twee zinnen zijn voor leiders (van organisaties) van groot belang.

Zolang er angst is, blijft de grot gesloten.
Als de angst weg is, gaat de grot open.

Zodra mensen in de organisatie zich veilig voelen, komt de schat vrij en kunnen zij hun ware potentie laten zien en verder ontwikkelen. Angst bij mensen is vrijwel altijd te relateren aan het niet voldoen aan de zes basisbehoeften van ieder mens:

1. De behoefte om je veilig/prettig te voelen in je (werk)omgeving;
2. De behoefte aan variatie in werkzaamheden;
3. De behoefte aan erkenning voor wie je bent en wat je doet;
4. De behoefte om je verbonden te voelen met anderen;
5. De behoefte om te groeien;
6. De behoefte om bij te dragen aan een groter geheel.

De uitdaging die ik je dan ook graag meegeef is: ga in gesprek met je medewerkers aan de hand van de 6 basisbehoeften en zoek uit waar hun angst zit. Geef ze vooraf aan het gesprek het overzicht van de basisbehoeften, zodat ze zich voor kunnen bereiden. En vraag vooral ook welke basisbehoefte voor hen het belangrijkste is.

De informatie die je terugkrijgt van je medewerkers is voor jou als leider goud waard. Jij kunt nu heel gericht werken om de angst uit de organisatie te halen zodat medewerkers zich ten volle kunnen ontwikkelen.

Ik wens je hier heel veel plezier en succes mee, want dat ga je gegarandeert krijgen.

Benno Rijpkema
begeleider van transformaties

Opruimen

Ik heb mij laten verleiden om een cursus meditatie te volgen en vorige week was het zover. Zoals wellicht iedere nuchtere en Calvinistische Nederlander begon ik enigszins sceptisch; “We zullen het wel zien…”

Sommigen van de lezers – en wellicht ben jij hier één van – zullen nu denken “wat een gezweef, Benno”. En ik snap ze, ik dacht ook zo.

Inmiddels ben ik een week verder en de effecten beginnen goed merkbaar te worden. Ik voel me fit en energiek, heb minder slaap nodig, ben mij sterk bewust van alles wat ik met mijn zintuigen waarneem (zien, horen, voelen, proeven, ruiken), maar ook wat ik niet op basis van mijn zintuigen kan “zien”. Dingen die niet uitgesproken worden maar in de onderstroom wel degelijk aanwezig zijn.

Kortom, ik ben flink over mijn scepsis heen en erg enthousiast. En tegelijk ben ik in mijn lichaam merkbaar heel veel rotzooi aan het opruimen. Laten we zeggen een leuk bij-effect van mediteren.

Loslaten van denkbeelden opent nieuwe deuren

Door de uitnodiging om mee te gaan, ben ik mij bewust geworden van een denkpatroon. Een patroon die mij als het ware gevangen hield in mijn oude wereld. Maar ook van het gegeven dat onbekend onbemind maakt; je weet immers nog niet wat je kunt beminnen tot je er bekend mee raakt. Ik ben mij nu ook bewust geworden dat ik over mijn eigen denkbeelden heen moest stappen om iets nieuws te leren. Een les die ik meeneem de toekomst in; ik ga nieuwsgierig door en sta open voor nieuwe ervaringen.

Nu je toch zover bent gekomen met lezen, wil ik je dan ook een paar vragen meegeven, geïnspireerd door mijn eigen leerervaring. De komende kerstvakantie is een mooi bezinningsmoment voor het beantwoorden van deze vragen.

• Welke uitnodiging om iets nieuws te leren heb jij dit afgelopen jaar afgeslagen?
• Welk denkbeeld houdt jou (dus) gevangen?
• Is dit denkbeeld dé waarheid, of is dit een verzinsel van jou?

Ik wens je veel succes en vooral ook veel plezier met het doorbreken van jouw denkpatronen.

Benno Rijpkema
begeleider van transformaties

Burn-out? Proficiat!

Ik prijs mijzelf zeer gelukkig dat ik nog nooit een burn-out heb gehad. En desondanks feliciteer ik als coach mensen met een burn-out. Het is een keerpunt in het leven; je wordt je ineens vreselijk pijnlijk bewust dat je al die tijd (vaak heel erg lang) je leven hebt geleid op basis van de verkeerde gedachten; wat zullen anderen van mij vinden, ben ik wel goed genoeg, als mijn baas mij maar niet ontslaat, etcetera. Al die gedachten zijn vaak terug te leiden tot een van de oerangsten: uitsluiting uit de groep. Geïsoleerd komen te staan en eenzaamheid.
Een van de eerste (primitieve) instincten is, zodra je geboren wordt, dat je in de kudde moet blijven. Als je buiten de kudde valt, val je ten prooi aan de roofdieren en ben je gedoemd te sterven. Dit hele oude oerinstinct zit sterk ingebakken in ons wezen; we zijn als mens tenslotte ooit primitieve zoogdieren geweest. We leren dus als kind snel gedrag te vertonen waarmee we geaccepteerd en gewaardeerd worden. Als we dat gedrag dan vertonen, krijgen we waardering van de mensen om ons heen; ouders, vrienden, je partner, de baas. We voelen ons dan gelukkig omdat we dan weten dat we niet uitgesloten worden. En zijn daarmee afhankelijk geworden van de waardering van anderen om ons gelukkig te kunnen voelen.

In feite vertonen we dan alleen maar gedrag dat gewaardeerd en geaccepteerd wordt door onze omgeving. We zijn dus eigenlijk continu gedrag aan het laten zien dat niet (per definitie) ons eigen voorkeursgedrag is. We leven het leven waarvan wij denken dat dit een goed leven is.

Terug naar de burn-out. Als je lang genoeg gedrag vertoont op basis van denkbeelden waarvan jij denkt dat dit goed gedrag is, en het is niet jouw eigen voorkeursgedrag, loop je langzaam maar zeker volledig leeg. Zie het maar als een accu die langzaam leeg loopt als je de lampen van de auto laat branden. En zodra de ‘accu’ van de mens leeg is, is hij ook ECHT leeg. Je lichaam reageert hierop daar in de noodtoestand te springen; jouw neo cortex waarin je wil (de frontale kwab) ook zit, wordt uitgeschakeld en overgenomen door jouw limbische brein. Dit brein zorgt er voor dat de lichaamsfuncties door blijven gaan: hartslag, ademhaling, bloeddruk, hormonen, etc. Je komt in de vegetatieve toestand terecht. Dit gebeurt niet voor niks: je lichaam is uitgeput en uitgewoond en moet herstellen.

Volledig herstellen kan een lastig en langdurig proces zijn, soms wel een jaar of langer. De verbindingen tussen de linker- en rechter hersenhelft zijn ruw verbroken, waardoor de communicatie tussen de twee hersenhelften is gestopt. Dingen bedenken en uitvoeren is daardoor nagenoeg onmogelijk. Dit is ook de reden dat mensen volledig uitgeblust en langdurig op de bank kunnen zitten en apathisch voor zich uitkijken. Training om de communicatie tussen de twee hersenhelften te herstellen is daarom van groot belang.

Als er weer enig herstel is en de energie in het lichaam langzaamaan terug komt, is het van groot belang zelf (al dan niet behulp van een coach) te onderzoeken welk gedrag uitputtend is geweest en welke denkbeelden en overtuigingen daarachter zitten. Dit ontdekken is de reden waarom ik mensen met een burn-out feliciteer; ze kunnen hierdoor werkelijk hun leven compleet veranderen. En ze weten dat het noodzakelijk is om te voorkomen dat ze nog een keer in de burn-out raken. Een burn-out wordt daarom voor veel mensen nadien ook echt gezien als een cadeautje. Een cadeautje die ze liever niet nog een keer meemaken, maar wel eentje die lifechanging is.

Omgeving
De omgeving van iemand met een burn-out ziet aan de buitenkant niet wat er eigenlijk aan de hand is. Al snel staan de mensen klaar met hun oordelen; aanstellen, gewoon gaan doen, ritme krijgen, etc. Het zijn goedbedoelde adviezen, maar voor de persoon in kwestie eerder kwetsend dan opbeurend. Mensen die herstellende zijn van een burn-out worden niet begrepen, helaas. En dat onbegrip van de mensen brengt iemand met een burn-out in een nog lastigere positie; het brengt direct de angst weer naar boven van uitsluiting en eenzaamheid.

Als je iemand tegenkomt die herstellende is van een burn-out, bedenk dan dat de persoon niet gebaat is bij jouw oordeel. Luister naar hem (of haar) zonder oordeel. Geef geen goedbedoelde adviezen en laat hem in zijn waarde. Hij is met een lifechanging proces bezig en kan dus alle begrip gebruiken. Een mooie metafoor hiervoor is de metamorfose van rups naar vlinder; je kunt de rups niet helpen tijdens het transformatieproces. Hij moet het helemaal zelf doen. En als hij klaar is, is hij getransformeerd naar een prachtige vlinder. En dat gun ik iedereen!

Benno Rijpkema
Coach en managing partner Onbezorgd Ondernemen

Wat word ik hier blij van…

Soms kom je ze al tegen en vandaag had ik weer zo’n moment; ondernemers en directeuren die vooral als mens oprecht de wens hebben dat hun medewerkers zich goed voelen. Dat die medewerkers vanuit hun kracht opereren, ze blij zijn met de baan die ze hebben en voortdurend gericht zijn op groeien. Het is elke keer weer genieten als ik hier getuige van mag zijn.

Deze leiders snappen dat medewerkers, wanneer ze in hun kracht staan, vele malen meer kunnen bijdragen aan het bedrijfsdoel. Ze zijn productiever, kijken niet op een uurtje meer, zijn minder ziek en doen minder aan jobhoppen.

Het mes snijdt dus aan twee kanten: en de medewerker heeft plezier in het werk en de leider heeft profijt van extra gemotiveerde medewerkers wat je weer terugziet in de bedrijfsresultaten. De vraag die ik mijzelf stel: “Waarom zie je nog maar zo sporadisch deze leiders?” Alle signalen in managementland richten zich op zingeving en werken vanuit je hart aan een hoger doel. Zijn de leiders blind voor deze ontwikkeling? Of hebben ze nog koudwatervrees? Of nog iets anders?

Meegaan in deze ontwikkeling betekent dat je een groot deel van je oude waarden en normen overboord kunt kieperen. Een motto als ‘vertrouwen is goed, controle is beter’ hoef je niet meer stoer te vertellen op een feestje: je wordt meewarig aangekeken door je luisteraars en hoofdschuddend nemen ze gepaste afstand.

Veranderen is dus het credo voor de leiders van nu. Veranderen vanuit het urgentiebesef dat wanneer ze op de oude voet doorgaan, ze geen nieuwe frisse medewerkers meer aan zich kunnen binden (de jeugd die nu op de arbeidsmarkt kiest echt ergens anders voor!) en het voortbestaan van de onderneming daardoor in het gedrang komt.

Maar…. Veranderen is eng. Zeker als je al je oude overtuigingen los moet gaan laten die jij je hele leven al hanteert alsof het DE WAARHEID is. Het is alsof je op de brug staat en je autosleutels zomaar in het water gooit. De zekerheden die je meende te hebben, staan op losse schroeven en brokkelen langzaam maar zeker af.

Als ik aan echte leiders denk, heb ik ook het woord ‘lef’ in mijn hoofd. Ik hoop dat deze blog diverse leiders prikkelt om lef te tonen en de stap te wagen om echt het roer om te gooien. Er is een nieuwe economie aan het ontstaan (of is er al?!) die op basis van nieuwe normen, waarden en overtuigingen functioneert.

En mocht je hulp willen bij deze verandering? Schroom dan niet te bellen of te mailen. Wij helpen je graag bij het realiseren van oprecht onbezorgd ondernemen.

Benno Rijpkema
managing partner Onbezorgd Ondernemen

Gescheiden en toch verbonden

Mijn jongste dochter gaat een spreekbeurt houden over het Waddengebied. Een prachtig stuk natuur in het Noorden van ons mooie landje. En vandaag kreeg ik een prachtige spreuk te zien die mij deed beseffen dat we alle eilanden afzonderlijk zien op het niveau waarop wij kijken, maar als je dieper kijkt zijn ze allemaal verbonden.

Wat wij mensen als gescheiden waarnemen, blijkt in het echt toch sterk verbonden aan elkaar. De eilanden boven de waterspiegel zijn afzonderlijk van elkaar te onderscheiden. Van Texel naar Schiermonnikoog ‘weten’ wij dat Nederland 5 prachtige Waddeneilanden rijk is. En kijken we onder de waterspiegel en volgen we de bodem, dan lopen de eilanden vloeiend in elkaar over en zijn zij verbonden als één. Sterker, dan is er zelfs geen onderscheid met Nederland en de rest van de wereld.

Geldt dit dan ook voor mensen? Wat wij als individuen zien, zijn dat dan wel los van elkaar opererende individuen of is er een verbondenheid op een niveau die wij normaal niet zien? De vraag oproepen is hem eigenlijk al beantwoorden: ik denk dat we sterker met elkaar verbonden zijn dan wij vermoeden. Neem alleen al de kwantumfysica; alles is energie. Energie is een vorm die alleen in verbinding met elkaar kan functioneren. Er bestaat niet zoiets als een losstaand energiedeeltje. Dit betekent dat wij mensen – lees: energie – verbonden zijn met elkaar. En die energie wil stromen. Het enige dat wij hoeven te doen is onze energie te beïnvloeden zodat de energie de juiste kant op stroomt.

Over die beïnvloeding heb ik al veel geschreven: je leven op dit moment is de som van al je keuzes die je hebt gemaakt in het verleden. Bevalt het je op dit moment wat minder? Kijk dan eens kritisch naar al die (onbewuste) keuzes die je de gehele dag door maakt, want die bepalen de resultaten van morgen.

Ik wens je prachtige keuzes in verbondenheid met alle energie.

Benno Rijpkema
Veranderaar en groeicoach

Persoonlijke groei en vaker bloggen?!

Door gastblogger Sabine van Kammen, De Spegel

Deze week werd mij gevraagd of het mij ook leuk lijkt om af en toe een blog te schrijven? Het antwoord is “ja” en tegelijkertijd hoor ik een stemmetje in mijn hoofd die zegt…. En wanneer moet dat dan?

Of is dit nou net het moment waarin ik zelf kan groeien?!

Vaak horen we dat we succesvol en gelukkig moeten zijn. Maar wat ik vaak hoor van mensen is dat zij willen groeien als mens. Dat zij zich meer bewust willen worden van waar zij nou écht gelukkig van worden. Om vervolgens van daaruit te handelen naar groei op alle assen in ons leven. De ene keer ligt de prioriteit meer op de relatie, de andere keer op onze ambities, weer een andere keer is het gezin juist erg belangrijk en ga zo maar door…

Alles is één en het een kan niet zonder het ander. We kunnen niet alles tegelijkertijd doen. Daarom wil ik mensen bewust maken om focus te houden op wat echt belangrijk is, met natuurlijk het hogere doel voor ogen: Wat is jouw perfecte leven? Pas dan kun je balans voelen in je leefstijl.

Mijn eigen hogere doel is vanuit rust genieten van mijn gezin en de kleine geluksmomentjes! Om dit te bereiken heb ik een hele fijne baan en daarnaast ben ik actief als ondernemer. Hoezeer ik ook mijn best doe, de rustmomenten zijn schaars. Dus ik wil goed voor mijzelf zorgen en die rustmomenten ook echt pakken. Af en toe schiet ik in mijn valkuil en doe ik niet dat wat ik echt wil… En ben ik vooral bezig met dingen die nog moeten?! Wat dus maar de vraag is, of dat ook echt moet…

Op dit moment ervaar ik dat schrijven mij erg veel rust geeft en dat mijn hoofd letterlijk leeg wordt. Hee, is dit het moment waar ik kan groeien? Meer schrijven in het rustmoment en werken aan het hogere doel om die ontspannen partner en moeder te zijn?!

Wat is leren en groeien toch mooi! Het is en blijft mijn passie en hoe werkt dat bij jou? Ik ben nieuwsgierig, stuur gerust een reactie om dit met mij te delen.

Want mijn motto is altijd, “delen maakt rijk“!

Liefs, Sabine

Onbezorgd Ondernemen animatiefilm